Wie zijn eigenlijk die ‘verkeerde bed’-patiënten? 

Om een beter beeld te krijgen van de patiënten die met een onnodig lang verblijf in het ziekenhuis te maken krijgen, is een analyse gemaakt van het patiëntprofiel. Denk hierbij aan inzicht in de diagnoses, leeftijd van de patiënten, de afdeling waar de patiënt ligt, maar ook het huidige postcodegebied. Patiënten willen veelal bij een instelling terecht die dicht gelegen is bij hun huidige verblijfplaats. Door deze informatie te vergelijken met het aanbod van nazorginstellingen in datzelfde postcodegebied, is het mogelijk om een betere inschatting te maken welke instelling mogelijk een extra aanvraag krijgt. Daarbij is inzage in capaciteitsinformatie noodzakelijk voor het coördineren van de zorgvraag op basis van de actuele beschikbaarheid. Dat vraagt dus ook om een bepaalde mate van gegevensuitwisseling en inzage. 

Het proces in het ziekenhuis zelf 

Bij het in kaart brengen van het interne proces binnen het ziekenhuis hebben we vooral geprobeerd te duiden wie, wat, wanneer doet en vooral ook gekeken naar de informatie die wordt geregistreerd om de doorlooptijd van de verschillende fases – die binnen een aanvraag nazorg te definiëren zijn – te kunnen monitoren. Als we immers verschillende fases kunnen definiëren en weten hoe deze geregistreerd worden, valt daar goed op te monitoren. Monitoring van dit proces zorgt ervoor dat knelpunten sneller in kaart worden gebracht en er gemakkelijker een concrete oplossing voor kan komen.  

Waarom is inzage in het interne proces niet genoeg? 

Een belangrijk onderdeel voor de tijdige uitplaatsing van patiënten is de beschikbaarheid in een nazorginstelling. Inzage hierin is belangrijk voor een juiste coördinatie en ook verwachtingsmanagement richting de patiënt. Inzage in de beschikbare capaciteit van de nazorginstellingen creëert rust, overzicht en er is meer tijd over om dossiers af te handelen. Voor succes zijn duidelijke afspraken met de ketenpartners van groot belang.