Crisiszorg: efficiënter, centraler en doelgerichter samenwerken in de regio!
Om de juiste zorg op de juiste plek te bieden, spelen er regionaal verschillende initiatieven voor nauwere samenwerking. Een voorbeeld hiervan is het gezamenlijk opzetten van geïntegreerde crisiszorg, bestaande uit een meldpunt en uitvoering van crisisinterventies. Verschillende zorgaanbieders en gemeenten spreken hierbij af om activiteiten voor crisiszorg te integreren. De complexe praktijk maakt dit uitdagend, bijvoorbeeld omdat er sprake kan zijn van financiering vanuit verschillende bronnen (Jeugdwet, WMO, Zvw). Als de gezamenlijke visievorming in de regio staat, wat zijn dan aandachtspunten voor vervolgsamenwerking? En hoe kunnen partijen in deze dynamiek een onderbouwd gesprek voeren over zowel inhoud, kwaliteit en financiën?
Achtergrond van zorg in de regio
De inrichting en de uitvoering van crisiszorg heeft zich in veel regio’s historisch en versnipperd ontwikkeld. Er zijn veel verschillende aanbieders, die allemaal vormen van crisiszorg leveren. Ook de financiering verschilt per aanbieder. Dit maakt het voor inwoners en professionals vaak lastig om de juiste weg te vinden: bij wie moet men zijn? Gevolg hiervan is dat een melding op een verkeerde plek terecht kan komen, wat kan leiden tot verkeerde beoordelingen, vertraging of het niet of te laat uitvoeren van een crisisinterventie. Dit is niet (kosten)efficiënt en draagt niet bij aan betere zorg voor de cliënt.
- Welke randvoorwaarden zijn er?
Bepaal welke partijen participeren in de regionale samenwerking, maak een keuze in welke activiteiten gezamenlijk en integraal worden opgepakt en welke (actieve) rol de participerende partijen gaan spelen. Zorg dat de participerende partijen het eens zijn over definities: dit voorkomt onduidelijkheid.
- Hoe is het nu georganiseerd?
Voordat een nieuwe samenwerking van de grond komt is het noodzakelijk om te weten hoe de zorg in de regio nu georganiseerd is. Hoeveel meldingen komen er nu waar binnen, hoeveel zijn daadwerkelijk crisissituaties? Hoeveel tijd zijn partijen nu kwijt per activiteit? Inzicht in het aantal meldingen per aanbieder, het liefst gespecificeerd per dagdeel, vormt de basis voor verdere doorrekening van de totaal benodigde capaciteit om de integrale activiteiten in te richten.
- Hoe bereken je de juiste formatie en kosten voor de uitvoering?
Door het aantal en type activiteiten te vermenigvuldigen met de tijdsbesteding per type activiteit, kom je uit op het aantal benodigde fte om de vastgestelde activiteiten uit te voeren. Op basis van het huidig aantal crisismeldingen van alle participerende organisaties en de tijd die nodig is voor het uitvoeren van de activiteiten, kan worden berekend hoeveel formatie iedere betrokken organisatie aan een meldpunt moet leveren en nodig heeft voor de uitvoering van de crisisinterventies. Dit gecombineerd met de productiviteit en salariskosten geeft inzicht in het berekende aantal fte en kosten. Houd bij de specificatie van de kosten niet alleen rekening met directe loonkosten, maar ook met onregelmatigheidstoeslagen en andere vergoedingen.
- Hoe ga je om met de financiering?
Voor de financiering van de uitvoering van regionale samenwerking kunnen verschillende modellen worden gebruikt. Welk model het passendst is, hangt af van in welke mate de activiteiten worden geïntegreerd. Ook is dit afhankelijk van in welke vorm de samenwerking wordt ingericht, bijvoorbeeld uitgaande van een partnership of een juridische entiteit. Een voorbeeld van een model is directe financiering. Hierbij is er één organisatie die de gelden ontvangt. Vervolgens worden deze gelden, afhankelijk van de afgesproken fte-inzet en uurtarief, afgerekend met de participerende organisaties.
Dit artikel is op 2 juli 2019 verstenen in Fizier, het tijdschrift voor zorgfinancials. Heb je vragen naar aanleiding van dit artikel? Neem dan contact op met onderstaande consultant.
